Sadece günü yaşar; düşünmez, ilgilenmez,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.
Algıları kapalı; öğrenmez, bilgilenmez,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.

Ölümümüze ferman uzaklarda yazılır,
Dost bildiklerimizce mezarımız kazılır,
Yarasa kulak duymaz, kartal gözler bozulur,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.

Zihni çabalarını minumuma indirmiş,
Fikir sahibi değil duyduğunu sindirmiş,
Geçmişi, geleceği bir trene bindirmiş,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.

Kara bulutlar çökmüş ülkemizin üstüne,
Garip bir hava çökmüş ülkümüzün üstüne,
Haramzadeler çökmüş mülkümüzün üstüne,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.

Boşvermişlik duygusu, yerleşik bir hâl aldı,
Önemsenen tek değer sadece madde kaldı,
Milli sevdalar bitti, dost düşman şaşakaldı,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.

Ümitsizlik hayatın kenarına ittikçe,
Zorbalar bey oluyor halka zulüm ettikçe,
Paranın baronları şımarıyor gittikçe,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim.

Mantığım ’kulak verme vicdanına’ der durur,
İçimde bir yer var ki hırsından, sızlar vurur,
Gönlüm hiç rahat değil, ümit pınarım kurur,
Hiç içaçıcı değil... Adam sen de ci resim...

Özcan İşler