Gülümsemesin
[ kalin
- Abdullah Cömert’e- Kirini döküyor kanırtarak çatlak ses, çıkar zinciri buzdağının eteğisin sen bozuk pusulanın göstermediği ki yön yoksunu acı orada kalmaz zerreden çıkar ayyuka ben bağışlarım belki gözlerini öpen unutmaz fısıldayıp durur toprak haksız yıkılışını yüreğinde çıkmaz kara bilir riyanın çirkin düşünü ömürsüz yılanın dilinden çürümüş kurguya mavi sözcüklere kanmayan çocuk biliyorum ne desem yalan güneşin kızıllığında gülümsemesin Mehmet Bardakçı ] |