DOLUNAY!!
/ Kanayan yüreğimi sakladığım,

Bende seni gizlediğimde; dolunaydı.

Artık kimse göremezdi, sevgimizi.

Şiirine vurgun,sesine tutkun olduğumda..

Dolunaysız değildi tüm heceler..

Yıldızlar yanıp sönerken,

Ay izinde tutsaktı hayatımız!

İkimizde; yasaklanan yasaklarımız..

İlk ve en uzundu, sesindeki tümceler..

Kapanması istenmeyen telefonun ucunda..

Dolunaydaydı, ilk çırpınış, ilk haz!

O gece..

Gizine sargındım,sonrasında şiirine takılıp şaştım.

Artık kimse karışamazdı;bize!

Yıldızlarla sardım, içime aldım.

İleri vuran dakikalarda...

Kaderin rengi değişiverdi aniden..

Şiirlerimize vurgunduk..

Mısralar sesinde; ılık nefesinin sedasında..

Keman sesi,esmer sarışın fonda;

Dolunaydı o gece!

Sesin sende, her seslendiğin..

Ne ne ne... Bu ne?

Dediğimiz kanların damıttığı yalnız gecede.. Dolunay diye sardım bizi..

Artık kimse engel olamazdı..

Kimse söndüremezdi bu ateşi!

Gel bebeğim, gel bir tanem,

Diyelim ki güzelim;

O gece senle tanıştığım saatte..

Yemin yoktu, ve karşımdaydı gözlerin..

Bakıyorduk, bekletiyorduk gözlerimizi

Öpüyordun göz kapaklarımı..

Elin saçlarımın dibinde, ensemde..

Saydamdan da öte şeffaftı duygularımız..

Ve sen benimdin..

Henüz!

And içmemiştik; daha karşılaşmamaya!

Dayanılmaz yıldızlar içimizde parlıyorken

İkimize ağlıyordu, dolunay!

Evet güzelim bize...

Yarım kalacak aşkımıza ağlıyordu..

Sevgiye tutsak belleğimize ağlıyordu..

Ne sen verebilirdin bir damla kederinden

Ne de ben bir yudum çilemden..

Şiirlerine tutkundum,

Tutundum sana çıkmazlarda..

Terk edilmeyen ölümle yaşam arasında;

Bende ağladım halimize,dolunayda;

Elbette ağlamalıydı dolunay!

İgnore edilmiş gençliğimize..

A.Esra OSKAY
16-03-0005