O Çocuk
Üşüyen kelimeleri ellerinde ,ellerinden soğuk
Bir türlü aklına gelmeyen mutluluk,buzdan soğuk Anlamlı ve anlamsız bir kaç parça umut Büyüyen sorularında kayboldu sokaktaki çocuk. Zaman zaman güldü,çoğu zaman ağladı. Yarınlara gülerek bakıp,birşeylere inandı Hiç bir şey istemeyi bilemedi hayattan. Tamamladı yokluğunu çaldıklarıyla varlığından. Bir umut ışığı doğmasa da ufukta Düşünemedi hiç geride bıraktıklarına İnandığı her şeyden karşılıksızca. Borçlandı içindeki çocuğa hesapsızca. Bulut oldu ağladı,ırmak oldu çağladı Bazen kar,bazen tufan,bazen borandı Yüreği sıcacıktı,gözleri kanlı Tek isteği belki de sıcacık bir çorbaydı. Siyah taşın yumuşaklığına sarılınca Karanfiller sardı onu usulca Düşlerinde yol alırken kuşlarca Yeniden doğdu o çocuk kayıp yıldızlarca. Yüksel Beyocaktan |