GİTTİĞİ YERE KADAR
Başlarken söz vermiştik “gittiği yere kadar”
Ben çizdim haritamı, sen de belirle bir yön. Bu can kalan ömrünü hakiki yâre katar, Çırpınışlar faydasız zaman doldu geri dön… Kâfiydi saatlerce oturmamız diz dize, Gıpta ile bakardı nazarlı gözler bize, Nehir gibi akan lav gelmemiş miydi dize, Tekrar tutuşamayız ister kor ol, ister sön… Tınısı kulağımda huzur veren bir sestin, Deli poyraza dönüp kuzeydoğudan estin, Elden ele savurup nefesimi sen kestin, Aklından çıkmayacak beni öldürdüğün gün… Bundan sonra yaşanmaz şarkılarda duyarız, “Keşke” söyler bağlayıp, nostaljiye uyarız, Ünlemleri harcadık, son noktayı koyarız, Tükenişin resmidir ölümsüzleşen bir son… Ayser ÖZBAKIR |
selam ve saygımla