BİN DEREDEN
Yaktığın ateşi söndürmek için,
Alevler içine girsen barışmam. Yüzümü yüzüne döndürmek için, Uykudayken selâm versen barışmam. Yeryüzü, gökyüzü gelse de dile, Tutup atmosfere katsan da hile, Geceyi beyaza boyasan bile, Yıldızları yere sersen barışmam. Aldırış etmedim söze, duyuma, Leke sürdün en insanî huyuma, Çaktırmadan kazdırdığın kuyuma, Can havliyle gelip girsen barışmam. Enkazımı toplasan da limandan, Yeter! Etme beni dinden imandan, Denizlerden, nehirlerden ummandan, Bin dereden su getirsen barışmam. Ayser ÖZBAKIR |