kötü kaderin nefesinde
dudaklarımı yakan soğuk,

zamanın çilesini
ısıtırken yüreğimde

en çekilmez anlarıma düşen
güzel bir sesin
hasreti yeniden okşadı yalnızlığımı.

aczimi örseleyen aşkınla
sarhoşluğumu mest eden bakışlarına
ezelden beri talibim.

aklımı ezen güzelliğini
gözlerimde çoğaltırken,

dilim senin isminle
mühürlenirdi geceye,

Ey ! ömrüme şevk veren
sabah yıldızım duy,

bakışlarında dirilmek isteyen
sahipsiz ruhumu
yeniden tanı.

acılara hedef olmuş yarınlarımı
sevginle hafiflet
yaralarım azmasın,

anılarıma sığmayan narinliğinle
beni mutlu kıl içimde ki savaşa karşı,

sana bakabilmenin nöbetinde
saniyeleri nasıl kovalardı
hatırlar mısın göz bebeklerim,

her sabah bir şarkıyla uyanır
geceye ağıtlar yakardım

sana duyduğum aşk’ı
Tanrıya duyurmak için.

yüzüme nisan sıcaklığıyla
ne zaman dokunsa ellerin,

bakışlarım temmuz olur
ne zaman çekilse gözlerin üzerimden,

eylül sancısı sarar ruhumu
kışın eziyetine düşerdi
bu gönül sancısı.

işte sen böyle bir yürekle yoğruldun
ve böyle bir aşkla kuruldun
yaşadığım yılların eziyetinde,

zaman kirli elleriye
talihimi boğarken.

sevmek ömrün Tanrıya uzanmasıdır
ayrılmaksa cehennemden beter ateş topu.