GÜLCE EDEBİYAT AKIMI
ŞİİR TÜRÜ:SONE’M
********************
1-Batı edebiyatındaki ’Sone’ nin değişik bir versiyonudur. Kuple oluşumu Batı Edebiyatındaki ’sone’ ile aynıdır.
Batı Edebiyatında kafiye yapısına göre sone türleri vardır.

Fransız sone’si (abba-abba-ccd-eed) dizilişi ile;
İtalyan sone’si (abba-abba-ccd-ede) dizilişi ile,
İngiliz sonesi ise Fransız sonesinin kafiye dizilişini muhafaza ederek, ilk 10 mısrayı bir bent yapmakta, son iki mısrayı ayrı bir bent yapmaktadır.

Türk edebiyatına Servet-i Fünuncular döneminde giren sone’yi bizim şairlerimiz çeşitli şekillerde kullanmışlardır.

Türk şiirine yeni nefes alanları sunmaya çalışan GÜLCE edebi akımı, Fransız,İtalyan ve İngiliz sone kafiye dizilişlerinin dışında yeni bir kafiye dizilişi ve adı önermiştir.

2-SONE’ M’in şekli ve Kafiye şeması şöyledir.
---------------------------a
---------------------------b
---------------------------b
---------------------------a

---------------------------c
---------------------------d
---------------------------d
---------------------------c

---------------------------e
---------------------------f
---------------------------f

---------------------------e
---------------------------g
---------------------------g


3-Hece vezni ile yazılmakta ve hecenin 7 + 7=14 ölçü-kalıbı kullanılmaktadır. (Öneren Mustafa Ceylan)


Saygılarımızla...
GÜLCE EDEBİYAT AKIMI

Dağların ardındasın duyamam hiç sesini
Eşkiyâlar basarmış yolları geceleri
Kapama mevsimlere köhne pençereleri
Kış gelmeden duyayım, ılıman nefesini

Hamidli Şaban olup uğrunda can vereyim
Bir bahçeye girmektir ölüm denen hadise
Tebessüm ediyorsun baharlayın herkese
Herkese senden gelen yolları göstereyim.

Ardındasın dağların kaçma benden uzağa
Düş görsem içindesin, adınla başlar şiir
Hakikat ökse otu,aşık aşkını bilir…

*
Tuğranı nakışladım gönlümün fermanına
Öldürülen son şair sorma bana kim diye
Bir kâğıt bir de kalem, kefen bile hediye
Vur mührünü durma vur, yeniden her yanına

Bu kaçıncı yoldur ki, götürmez yolcusunu
Yarı yolda kalırlar gidemezler kervanlar
Dertliyim biliyorsun, hüzün doludur hanlar
Hanlar ki kirpiklerde eritir uykusunu…

Dağ beline dolanan en aykırı yolum ben
Son bahar yokuşudur can veren topuğumda
Tut bırakma elimi, güven ver korktuğumda…

Mustafa CEYLAN