ÖLÜM VARCümle cihan senin olsa ne fayda Be hey gülüm, dünya fâni, ölüm var!.. Mahlûkatın cümlesinde tek payda Anla artık, anla yâni, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Dünya hayal, ölüm gerçek, bilesin Gaflet sarmış, sen ki ondan gülesin Bilir misin nasıl, nerde ölesin? Diyorum ki dostum hani, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Söyle hani nerde atan, ecdadın? Ölüm alır candan lezzetin, tadın Unutulur!.. Belki duyulmaz adın Alır elbet candan canı, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Sıra sana gelip vaden dolunca O gül yüzün, gülmez olup solunca Melek-ül mevt misafirin olunca Bre nefsim!.. Dinle beni, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Kimler geldi, kimler geçti, bir düşün Bir gidersen artık olmaz dönüşün Hüsn-ü hatim ile olsun ölüşün Bir yerlerde bekler seni, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Dostu dosta kavuşturan yol, ölüm Son nefeste iman varsa bal ölüm İsteyene nasihattir gül ölüm Bir çok zevke olur mâni, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Kul Mahmud’um; ölüm gerçek, ölüm hak Vade dolar, ölüm gelir muhakkak Nice candan sevdiklerin gitti bak Rahmet olsun… Gâni gâni, ölüm var Unutma ki dünya fâni, ölüm var!.. Kadir Çetin 27.06.08 Nazilli |