Dilsiz Yürek’’Gönlüm , gözlerine hasret kalınca can verdi Gün geliyor unutuluyorsun böyle ... Umut ekip kaçıyorlar sessizce... Gün olurdu uykusuz gecelerin zifirinde Nefesini duymak bile yetiyordu seninle... Yıllar geçer giderdi sessizce Yığılır kalırım sensizliğimde İçimi parça parça ayıran sözlerinde Bir pul olup yok olmaktan korkuyorum... Kuşlar kadar özgür artık gönlün Gönlümü gömdün ve ben öldüm Gül yüzüne müptela olsam da ömrüm Yalnız senin gözlerinde güldüm Zaman diyorum , zaman sessiz Sensiz geçen geceler hissiz Düş bozumu virane gönlümden Sensiz geçen her gece dilsiz... Mum ışığında sarsılan bedenin Benim ilacım tenindeki terin Sanki hissetmiyorsun ben körüm Seni senden bile çok seviyorum... Her gidişin şiir oluyorsa Sınır taşları seninse ömrümde Sınırlarımı sen çiziyorsan Ben seninim , peki sen ? Yunus Özkan |
Yüreği kutluyorum....