D/uymadıkların
Kahrımın gözlerinden öpüyorum
Hüzün kapı aralayınca dehlizlere Ürktüğüm kadarmış gök/yüzünü görmek Aşk s/özümü kesti de gözlerine bakamadım Ah mecnun olmadan çöle düşenim Yasımı tutmak için mi sendeledin Tut yüreğimin üşüten yanlarından da Kalkmayı öğrensin Hadi eğri oturup doğru konuşalım Aşk yanmaktır Cehennemi g/öze almalısın derken Ne kadar uzağına düşmüş ki nefesim Aşkın son haliyle huzura geldin Oysa kokumu daim zikret demiştim Gökyüzü kime ağlıyor sanıyorsun Dindir içimdeki susuzluğu da Bu şehrin yağmurları seni affetsin Göz kararı düşerken aşk, payımıza Ben yine, seni küsüyordum dıştan içe doğru Hep eğriydi bir yanım sana bakarken Dilime dolanınca kirpiğine değen rüzgâr Aşk g/özümü almıştı da seçememiştim Sabaha solgun bakan yüzünü Hoşça kal demiştin de özlerim dememiştin Bağışla! Yorgun düş/tüm g/özlerinden Oysa şah damardan kesmeliydin beni Aşkı dize getirirken Sus diğer yanım sus, sus da! Vicdanın acıtmasın seni, çok severim üzülürsün Çıkarıp assana yüreğine sen/sizliğimi gün görsün Evveldi sen giderken, pürüzsüz ellerinde yol iz yoktu Ağzının eşiğinde eğreti bir gülümsemeyle Avuç içlerinde mi terlemişti çaresizliğim Ne haddime lakin! Ben seni, beni özlersin diye sevmiştim |
sevgiler,