ELVEDABaykuş öter de gamlı, ayaz geceler soğuk Solgun yüzümde bir gülücük, öksürük boğuk Yorgun beden, direnci yitik, baharım uzak Kışlar çabuk gelir, hala yok ki saçımda ak Hüzzam çalar sazım, yüreğim dolu, kutluyum Sevdam gelince aklıma bil ki ne mutluyum Sevgim yürekte adınsa sinemde ne hoş seda Dostlar hatırlasın gülerek hadi elveda Mef ’û lü / fâ i lâ tü / me fâ i lü / fâ i lün DEĞERLİ ŞAİR NURETTİN ÖNDER BEYE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM... Veda Bir beyaz mendil havadarlığına ıslak Veda Bir el yordamında kalakalmışlık Veda Silinme uhreviyeti yar yüreğinden Düşüp patika yollara Vuslat sürecinde yorgunluk Gamzelerinde tutunmak sevdanın Akşam perdelerini indirir yeni gün ölgünlüğünde Acı bir fizan kopar dar ağaçlık gönlümde Veda Her sabrı tüketmek ellerimde koca bir boşluk Veda p/iç yalnızlığımda vadesiz nöbet b/eklemek veda sonsuz hüzünleri yükleyip karınca katarına yeni umutlara Yeni bir gelecek B/eklemek |