HAİN PAPATYA
Ayırdı, papatyayı toprağından
Çekti, kopardı.. Aldı eline , başladı saymaya Seviyor… sevmiyor…seviyor “Sevmiyor” çıktı Haykırdı! Hain papatya! Öcünü aldın mı? Dinmedi öfkesi Elinde kalan sapı, atacakken yere Sap, aniden dillendi Dur! ve iyi dinle beni Ayırırsan, çiçeği özünden Koparırsan dalından Kan damlar gözünden Konuşma sus..artık yeter Yığılır , olduğu yere Bir hüzün çöker yüreğine Damlalar çağlar,hıçkırıklara karışır Boğulur ses Seslenir son kalan gücüyle Papatya! Nasıl bildin? doğruyu böyle DEĞERLİ ŞAİR KUL DÜŞÜNCEYE TEŞEKKÜR EDERİM BU İNCİ GİBİ DİZELER İÇİN.. SON CÜMLE Gecemi üçe böldüm Bir yüzünde önce seni Diğer yüzünde beni düşündüm Şafak ayazında İkimizin arasında Gülümseyen papatyayla Falımıza baktım Seviyor sevmiyor diyerek Yapraklarını tek tek koparttım En son kalan yaprak En küçüğüydü Dişlerimin arasından Fısıltı halinde çıktı Son cümle Beni sev Bilmemki Şimdi Seviyormusun? Sevmiyormusun beni? Turgay TÜRKMEN |