" ama ben hâlâ çok üşüyorum "Bir kül bulutu gözlerim, gözlerinden müsemma hoşçakal Ve tasmasından azatlanmış saldırgan yalnızlığım, eyvallah Dağlara küfredesim var bu gece Tüküresim sensizliğin tam suratına Ve geride bırakılanlara aldırmayıp işte gidesim var Ama hâlâ masumca adımlarıma dikiliyor bu dağlar İçim sıkılıyor kirli beyaz sen uyuyor musun ? Yoksa, yoksa hâlâ Soyuyor musun mahmur gözlerinden bakışlarımı ? Susmak çok asilce değil mi ? Değilmi ki bunalttı diyemediklerim kirli beyaz Anlamsız bir hayatın tam göğsüne yasladım yüreğimi Asilik içime saklandı yine sinsice Ne ben günahsızım ne senli günahlarım aklandı Ne ben haykırırım sana tutkunluğumu Ne de sen gözlerinden öpersin sevdanın Kelimeler, İpe sapa gelmez dilimde bu gece Umursamazmış gibi davranırım içten içe kemirilmiş duygulara Bir kurt gibi sokuluşun koca gövdeme Sus ! Sus sakın ben ne yaptım ki de me ! Ben, kafa tutmuşum her ağıt sonrası beliren gökkuşaklarına Ben, lafa tutmuşum mutluluklarla yüzleşmeyi Elleşme, bırak depreşsin çaresiz kalışım Bir dağ gibi devrilerek, yıkılışım Bırak öylece kalsın Sus, konuşma kirli beyaz Sen zaten bensizliğe fazlaca alışıksın Pulsuz bir mektup yollasam Adressiz gözlerine sürme niyetine Ama sen yine de göz bebeklerine sür/me ! Avuçlarına değse çingene parmaklarım Sana bir mutluluk dokundursa bende hiç olmayan O zifir saçlarına kan kızılı gözlerimden bir gül taksam Hiç ama hiç solmayan Ya eksik rakamlarla seslensem sana mütemadiyen Ya da tedirgin bir sevgi sözcüğüne yaslansam olmaz ki Olmaz ki bu gece Bir pusula bile bırakmadan bakışlarına Ama olmaz ki Karanlığın en kör vaktinde bir intihar zulasına düşmek Ve yalnızlığın en kuytusunda Sokak lambaları bile daha sıcakken senden Üşümek yok demiştin ya Ama ben hâlâ çok üşüyorum kirli beyaz Haydi hoşçakal Ama ben hâlâ çok üşüyorum... ---- aras ---- |
ama beyaz?
yağmurlardan sonra papatya misali..
susması kabul değil aslında
idam mahkumuna bile dileği sorulur derler
idam kalktı haklısın