gecenin denizine açıldığım dağlarda
uzak ışıklar çakılır
serin bir soluk gibi
öylece ayakta durup
gözlerin içinden bakıyorsun derin ufuklara
giderek genişleyen..

kaybolmanın korkusu değil bu
yani belki yaşlandığını hissediyorsun
ki eskiden sevmezdim
yalnız kalmayı
ondan mıdır bilmem?

vakitin bir kum saatinin belinde
incelip koptuğu bir kabus gibi
her saniyede seni üzen
bir şeyler var..
giderek yaklaşıyorsun sabaha
ve gözlerin görmek istemiyor..

diyorsun ki,
olsun
ben yine gelirim
avunmak için,
hem kime ne zararı olabilir hesapta,
kendini kandırıyorsun
bu da mı fazla yani
hiç hakkım yok mu benim..

neyse
dönelim biz yine o karanlık gecenin
muhteşem kuytusuna
kaldığımız yerden

üşümenin tadını bir kere alınca kaçıyor insan
güneşten
bulutlara sığınıp
yağmuru elliyorsun
öyle hayran
ve taze
toprağın kokusunda
buluyorsun kendini..

olsun
gece yine gelir
sen yine gelirsin..
hiç olmazsa
avutuyorsun kendini
sarılıp omuzlara
için titrerken..

arka yolların zararsız müdavimi
yaşı ilerledikçe
uzaklaştığını farkeden
bir dünyalı gibi
orada öylece durup bekliyorsun..
bilmem neden..
o kadar da kötü değil hani
öyle ki
ah keşke birde zamanı,
durdurabilseydim
diyorsun

03.02.2012