zamanın makarası
bir yabancı olmanın lüksünü
kim yaşamak istemez bazen sanki şapkanın altında bir gölgeyim yani.. hani ben diyorum.. gözlerde cılız bir alev hiç sönmeyen misal, bir mum ne kadar aydınlıksa o kadarda sessiz yani yıldızların giderek soluklaştığı bir gecede rastgele yapılan bir yolculuk gibi kimseleri görmediği için görülmeyen bakir bir ruh.. olamaz mı diyorsun.. üzerinden geçtiğim hayatların hiç altında kalmadım sanki ben, ve siz sanki hiç görmediniz beni.. şimdi geldiği gibi çekiliyor aranızdan zamanın ipini geriye saran bir gizem, bir hayalet; soluk sislerin ardında yalnız bir çam ormanı bir dev.. çekiyor içine nefesini ve kayboluyorsun. hokus.. pokus.. 02.02.2012 |