OLMADI
Ah ben nasıl da istekliydim
Senden gelecek cefayı çekmeye, Nasıl da hazırdım Gözlerime dolduracağın görmeyen bakışları Gözyaşlarımla akıtmaya. Bana doğru uzanmayan ellerini Seyrederdim uzaktan daha da... Ve aslında Öznesi ben olmayan gelişlerine Abartılı sevinçler sığdırmaya. Böyle alıp gitmeyecektin aklımdakini Umudun kanını akıtmayacaktın! Ki yerde kalacak o kan İntikam almaya yerim dar. Ama olsun Gözümün kenarında bir çizgi de senden olsun, Saçımın en değerli beyaz teli ol yine de. Çünkü bir gecede değil, Uzun yıllar sürdü ağarması. Sözcüklerim dilsiz kuyularda susan ağıtlar olsun. Olmadı be gözüm! Karın tokluğuna da yaşardım bu hamallığı Yükümü fazla bulduğundan değil benden alışın İşsiz kalayım da sürüneyim diye de değil. Yükümün tamamı sana aitti Ama ’yük’ oluşu benim için değildi Sen öyle zannettin. Neyse uzatmayalım. Sen vazgeçtiğinden beri Daha özgürüm belki ama Sokakta kaldım be gözüm anlasana! İpi omuzunda asılı İşsiz bir hamalım artık tabiri caizse. Artık beni barındıracak s/evim yok ’sen’im yok. Şaziye BİLİR |
İşsiz bir hamalım artık tabiri caizse.
Artık beni barındıracak s/evim yok
’sen’im yok.
çok ağır bir yüktür bu hal
çok taşımışlığımla bilirim
gönlünüz kaleminiz dert görmesin şair
sevgi ve selam ile...