Kazma şiiriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hasankeyf sular altında kalacak. Ve yurdum insanında klasik bir tepkisizlik. Susmayın...
Hasankeyf sular altında kalmasın Ben bir kazmayım - estağfurullah Estağfurullah değil kardeşim kazmayım bildiğin kazma işte verirsin teni güneşten buharlaşmış bir taşeron işçisinin ellerine vurur ha vurur İndirir gölgesinin tam ortasına savurur eşkali belirsiz gemi işçilerinin anılmayan isimlerini. çiçekleri kazarım tek bir hamlemle inip yaprağın en dibine fırlatır dört bir yana bahar niyetine polenleri. Arı yığarım tepelere küreğin nabzında Dicle midir o - dur hayat öpücüğü vereyim şahdamarımdan içeri bir çam devrilir. Bozuk bu düzen kökten bozuk yolu bozuk dili bozuk ağzı bozuk tüm anaların toplamında sınıfta kalmışız üç doğru bir ağrıyı götürür. Eşik altından sis kanayan evler gördüm kerpiç kerpiç üstüne çamur akortlayan devlet gördüm Biraz da çukurlar biraz da isimsiz mezarlar en çok da sular altında kalmış ezan sesleri gördüm. İmamı secdeye çökmüş dersin koynunda Kerbalâ aşkına bir ağıt diriliyor. Ve sen, beni nasırlı ellerin sevda bilmez yanlarına duvar gibi ören yakası beyazdan bozma para babası söyle bakalım hesabınca Hasankeyf’ten kaç kişiye HES’iktir çektin. Ben bir kazmayım haddim bir demir soluk öfkem bir ahşap mısradır. Dicle’ye akacak bu cerahat kimin marifetidir; ölecek onca balık kaçınızın öğle yemeğidir. Ah dudağım böylesi nasırlı olmasa dilimde böylesi bir tufan kopmasa ve boğazım böylesi düğüm düğüm dolanmasa ölesi gelir yüzümün. Hasan keyf su altında kalıyor ve sen hâlâ aşk şiirleri yazıyorsun yani sen bir işbirlikçisin süsüne, ölçüne bakan der ki hangi paranın üstüsün işte bu halinle sanatın üstüne atılan bir pisliksin duymazsın görmezsin işitmezsin bu halinle sanarsın ki duygunun meclisindeki bir demsin hayır, körsün namussuzsun riyakârsın ve sen siyaseti banka hesaplarına okuyan bir peşkeşçisin! Duy ki seslerimizden yankılanacak hasankeyf’in tarihi Duy ki her kazmanın çığlığında sağırlaşacak kula kul olanın köpekliği ve sen sürünerek uzaklaşacaksın bu emelden bu şiirden ve bu küfründen kork benden, bu kadar yenilmişlerin ölmüşlerin, kan ağlamışların sürgün edilmişlerin diyârında bir yenilgi de adına yazılacak! Unutma kardeşim, direniş doğumla başlar! Aşk olsun bizi doğurmayan güneşe! |
Sevgilerimle, gecen olsun.