Çürük Evlat
Sabırla susturulmuş küfürler dile gelirse bir gün
Çocukluğuma ver anne, büyümek istemezdim ben de böyle. Yerle bir minderlerde unuttum anlattığın masalları Omzuna yaslayıp, yasımı silen babalar topladım komşulardan Sana hiç anlatmadım öksüz yanını umut etmenin, duyma, boşver anne... Ellerimi açmamı tembihlediğin semaya kaç kez doldu gözlerim Bir sabah derli toplu uyanamadı saçaklı dünlerim rüyalardan Harama bakarken, helal yoksulluğumu basamadım bağrıma, affet, kızma anne... Güneşli ve terbiyeli şarkılar söylemeye alışamadı sazım Ne zaman ölmüş bir balık görsem, denizlere küstüm kıyılardan Yalandan güldümse yaşlanmış kirpiklerine, yalandan gül bana, ağlama anne... Tesbihine sarılmış yakarışlarım umuduna yoldaş olacaktı Avunabilseydim isyanımın gürültüsünde sesim yankılanmadan Gamzeleri aşkla okşanmış bir torun büyütecektim sana, belki ve keşke anne... Emek verip oyaladığın yazmayı tabutuma sararsan bir gün Toprağımı öpme anne,ölmek istemezdim ben de böyle. |
ve dönüp sizin sayfanıza tebriklerimi bırakacaktım,baktım siz benden önce benim sayfama uğramışsınız :)
nefsim, aç bir kurt gibi avladı masumiyetimi
nefsim, iflah olmaz bir küfürbaz,
atsan atılmaz
satsan satılmaz
nefsim, boğazıma dökülen kızgın bir yağ gibi
azmettiricisi ağzımdan yükselen yangının
Demişsiniz benim sayfamda yorumda,belliki şiir kesmemiş içinizdeki sıkıntıyı :(
Emek verip oyaladığın yazmayı tabutuma sararsan bir gün
Toprağımı öpme anne,ölmek istemezdim ben de böyle.
Şiir çok güzel anlatmış iç sesinizi tebrikler...
Ve Allah yardımcımız olsun inş...Cümlemizin.