Yağmur gözlümEjderha alev dağıtırken sen neredeydin? Mum kendi karanlığına kızarken Yokuş tırmanan terler düzlükte duran boğulur Zulmün göğsünden ışık kovulur Dereceler geri kalır Güneş böğrüne saplarken hançerini Bir aşk çemberinden kurtulur İhtiyar kaleler yosun tutmuş surlarıyla, Dağ başı yalnızlıklarıyla övünür. Geçmişini ipe asarken Katili hazırdır anıların. Zindanlarda esir ruhlar çürürken Bu şarkı hangi hüznün bestesidir. Kelepçeler hazır hala Sevdanın bileklerine takılmaya Ben hazırım gövdemi feda etmeye Asılırken dirilmek yiğitlerin harcıdır Kanımda nikotin Duvarda imzam Gönüllerde resmim Yetim kalsın isterse Yeni çeriler kuşanır hedeflerimi Lacivert özlemlerimi dile getirirken Aşkı beyhude saymak Günahkar gömleği giymeye benzer Bu türkü dağların çığlığıdır Gül nakışlı gül sözlüm Şimşek bakışlı Yağmur gözlüm Hüseyin Özbay |
Mum kendi karanlığına kızarken
Yokuş tırmanan terler düzlükte duran boğulur
Zulmün göğsünden ışık kovulur"
TEBRİK EDERİM BU OLAĞANÜSTÜ KELİMELERİN YAZARINI....
KALEM VE KELAMIN DAİM OLSUN...
SELAM İLE...