6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1201
Okunma
imge
elimin tersinde yağmur böceği
dilekler benekler renkler içinde
yeşil bir kelebek olup uçuyor
bir kısa gün gibi kuruyan ömrü
bende mavi yıllar gibi geçiyor
belki bir yağmurun en son damlası
suyun yitik nehirde yıkadığı su
ışıkta dövülen tanrısal sesle
bir cennet güzelliğin açılan uykusu
bende derin uykular gibi geçiyor
uyuyorum uyuyoruz bulutlar kanadında
ben bir dal olmayı seçiyorum kuşlardan
o zaten kelebekti çiçeklerin tadında
kondukça bir ülke oluyorum aşklardan
acılar saçlarımdan rüzgâr gibi geçiyor
gerçek
ben o kentte kasabalı bir şairdim
hava ağrılarımdan ağır ne bilirdim
birden aklıma dağlardan çığ gibi
yoksulluk olup savaş olup düştüm
kelebekler uçtu göklere küstüm
gerçek yolumdan hızar gibi geçiyor
ÖMER FARUK HATİPOĞLU
(İnce, Toplum, 1997)