I

içimde bir çocuk var
toz toprak içinde bir çocuk
gemileri var üzerlik otundan
kum buharlı, kırlarda yüzdürür
içimdeki haylaz çocuk
ılgım gibidir

bir taş, bir sapan at içine sen de
ve gözünü sakın

içimde bir delikanlı
kan ter içinde bir fidan
balonları var dalında yaprağında
aşklarına gider, kökünden koparak
mavidir bıyığı, gözü kara, yüzü yeşil
algım gibidir

bir aşk gönder içine sen de
bir bebekle yanıtlansın

içimde bir de adam var
dışımdakinin aynısı
ipleri var, kilitleri, duvarları
sel gibi, deprem ve yangın gibidir
ötekilerin ortasında boynunda ferman
dalgın gibidir

bir sicim sal içine sen de
boynuyla düğümleyip asılsın

şimdi bu ayrı üç insan
söyleyin bir adamın içinde
birlikte nasıl yaşasın


II

uçurumların en dipsizi
içimdeki uçurumdur
çekilirim o çeker

dağların en yükseği
içimde karlı bir dağ
ben çıkarım o uzar

yolların en uzunu
içimdeki patikalar
ben koşarım o kaçar

insanların en tuhafı
içimdeki garip adam
ben ölürüm o yaşar


ömer faruk hatipoğlu
(sevdim çocuk yanımla, hera, 2000)