SENİ YİTİRDİĞİM ŞEHİR
(Şiraze’den sevgiliye şiirler.((29))
Hani bir mektubunda “”Seni düşündüğüm her an ellerimi ellerine alarak Gözlerinin derinliklerine inip geleceği düşlemek istiyorum ”” Diyordun ya, hatırladın mı ? Bitmedi mi hala Düşlemelerin Viyana’nın Bu puslu havasında Yitirdiğim hayallerim gibi Ben de bitiyorum yavaş yavaş bilesin Anlasana sevgili Ne yapsam Ne etsem aklımda hep sen Sen, sen, sen Her şeyde sen, her yerde sen Eğer şu dertli Tuna’da olmasa Derdime ortak Çıldırırdım belki de Gök yüzünden Her kar taneleri düşüşünde Viyana sokaklarında Seni ararım Koluna girip Saatlerce seninle yürümeyi düşlerim Ta ki Tuna’ya bakan bir kafe de Kahvemizi yudumlayana dek Biliyor musun İki bin on üç’e de sensiz girdim ben Sıcak bir omuz aradım Ağlayacağım O da yoktu iyi mi Sırdaşım Arkadaşım da kalmadı çevremde Bilmiyorum Hasretine Daha ne kadar dayanır bu yürek Hani düşlediğin geleceğimiz Hani yarınımız Hani biz Hani bizzzzz Sen Bir ucunda Dünya’nın Ben bir ucunda Bana Mektup da yazma artık İstemiyorum Bir sıkımlık canım kalmış bedende O da emanet zaten İsterse geri Rabbim Vermeye de hazırım Sensiz yaşamaktansa Vuslatı istemek en iyisi değil mi Bir Tuna anlıyor beni Artık Bir de Seni yitirdiğim şehir Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |