sözlerim şimdi
karcığara yenilmiş sûfî ezgi
hayat gölgesini vurur gibi domino etkili.





damağı şekeri unutmuş çocuklar var
doğarken ölmediği için şanslı olanlar
takaza nefesler kılıçmış öğrendim
yeni ambianslarla taşıyorum kendi
kutsal emânetlerim bile bozgun renkli
yeni kadınlarım var şimdi
yeni sloganlarla okşuyorlar beni
aşk şimdi, acının göğse giyileni!




şiddet sulhü kırıyor nicedir
imkansız rüyâlar topluyorum mantar gibi
seni zehirleyecek taamlarım da yok
artık yazamıyorum eskisi gibi
dilimi dağlıyorum akşama dek
nikotinler bile iffetsiz umursamaz kâfiyeli
giderek gömüyor kirpiklerim gözlerimi

yazmıyorum bilerek
şuracıkta ölebilirim
alnına son bir kerecik daha secde olsam
gibi afili cümleleri
algıda seçicilik sorunum varmış
özlemiyorum artık gamzelerine park eden terleri
umurumda olmuyor hiç
irislerinin bâde yeşili
şimdi daha bir yakıcı kendimi aklama seanslarım
hep yenilmişim diyorum
hep yanlış tefsir etmişim gözlerinin rengini





usul dalgınlıklarımı çifteliyor rüzgâr
bu ara, ne var ne yok kendimleyim
keşfedilmemiş yalanlarla mekanlıyorum geceleri
yalnız değilim şükür!
püfür püfür göğüs dayıyoruz poyraza
yalnızlığım ve ben
artık kimseyi götürmüyoruz yanımızda


ne zamandır yüksekten seyrediyorum
Ulus Park’ına yüksekten bakanlarla yan yana
zamanı iğdiş edilmiş kadınlar geliyor arada
salıları çirkinliğini tamire
perşembeleri saçlarını şefkate ayıranlar
-laf aramızda hangi renge saklansalar da
avuçsuz onlar-
yardıma muhtaç alışkanlıklarla kandırıyorlar kendilerini
sözümona günahlarını avutuyorlar
kan oturmuş bazıların gözlerine
kırışmış gamzeleri
çok belli
ensesinin solundaki soluk kahve ben’i kimsesiz hayli



ben mi
yeni bir dünya filan aradığım yok
tahliye şartı henüz bulunamamış bir fâilim!
deklanşörün tutukluk yaptığı anda gebeyim hâlâ
deli miyim
birinin esâretinden kurtulamamışken daha
müntehir duraksamalar dışında rahvan seyirdeyim


dur, yeri gelmişken sana bir sır vereyim
canı acırken sevinemiyor insan
sevinemiyor insan c a n ı acırken
veremli cümleler kurmayacağım diye yeminim var
lâkin, kırmızı çitli bahçeleri hiç sevmem bilirsin

bakma bana öyle , bakma

unutmak üzereyim!







ToprağınSesi










.