Beşik kertmesi oldum şehrazat gecelerinehayrettin taylan mistik algılar şafağında açılır gün’eşim aydınlanır içimde kalan sensizliğin kuytuları ışır,üşür,pekişir, ayrılığın ida bağrı söylencelerin dilinde ağlar yarimin yarını diyemediklerimin gelgiti, gelin düşlerde gülüşür iç içe örülmüş duvarların yazgısında susar aşkımız dışlanmış bir için , düş görüntüsüne fön çeker saçların ya da suçlarım teslim olurum ağlamaklı istanbul hazanlarına boğaz’ıma kadar dolu hayaller yabancı bandıralı bir güzelin ömrüne dalgalanır şuursuzluğum sen kara(bahtın) deniz ben mar(mara) derin tutkulara tutku akıntısıyız 2… beşik kertmesi oldum şehrazat gecelerine bin bir ömrümü gecende heceledim bırak, herkes kendi öyküsünde yeşersin sevdaya bırak ,herkes kendi yeşerdiklerinde aşka meyve kalsın bırak ,herkes kendi toplamlarımda toplansın aşka keza nişanlıyım sensizliğe, yarınlarımın gelinisin 3… yalnızlığımın doğusunda başlar, sol yanın güneş çağrısında sensizliğimin hatır hattını çeker sürmeli gözlerin, illa da sözlerin ilginin liginde lider kalır , kalakalışımın ruh takımı fener hep büyüktür, sen beşiğinde sallanmaya bak kaybolmuş umudun sonsuz uğru olur adım engellenmiş son bakışının koşucusu olur kavuşmak hasreti sevmeye koşan, bağrı yanık nefis amiriyim terlemiş dünyanın solunda denizin kıyına geldim, berrak birkaç aşk için 4… tarifsiz, tarihsiz, talihsiz, bensiz kalışın imge gülüsün anlık kelebeklerin kanat uçuşunda kalır yalpalığım benlik hülyalar artar zamansızlığın sırtında senlik şenliklerine katılır, umudumun kavmi tarihlik huzura kafiyeleşir aşkın şiiri, ömrümün imgesi başlar sevdanda duyuların belleğinde birikir vuslatın dimağı varsıllarının ışığı an’da, ruhum şanda sessizce, sensiz sessiz harflerinin yüreğinde artıyor sesliliğimiz beni tümlüyor, beni süreğen kılıyor sevdana |