Afili YalanGidiyorsun , git! Göğün tüm ışıklarını topla Ve toprağın çiy düşmüş tazelerini de Çırılçıplak bir ölüm ver bana Sonra git, gidebildiğince… Sesime kuşlar konuyor, sessizliğime yoldaş Geceler, koynunda uyuttuğunda kuşları Sırılsıklam yağmur tutuyor, kalbimin romatizmalı yanlarını. Durulsa ağrı, Çürüse zaman… Uyku kimin esiri ki, gelmek bilmiyor Yaşamak, olgun direnç Tüm matemlerin siyahından derlenen Siyah ki; Yüzlerinde, patikalar çoğaltan bilir Rengini kaybetmiş niceler Toprağa daha da yakın durur Ah kelam… Dolaştırıp dururum, yorulmadan Adına şiir diyorlar; Afili yalan Herkes duyuyor ve duymuyorken sen Cümle söz, şiir, şarkı ziyan Devrim Tülay 15 Ocak 2013 SN. AHMET ÇITAK’A TEŞEKKÜRLERİMLE... VE DEĞERLİ SEÇKİ KURULUNA, ŞİİR DE NEFESLENEN TÜM ZİYARETÇİLERE... |