Altımdaki koltuk sallantıda
Gözlerim ekranda
Kulağım televizyonda
Aklım sanal konuşmada
Beynim sarsıntıda

Dışarıda ayaz var
Gecede karanlıklar
Gökyüzü açık, bulutsuz
Görünüyor yıldızlar

Perde camla aramda
Cam ayazla aramda
Katmerleşiyor rüyalar
Sonu gelmez hülyalar
Klavyemde tıkırtılar
Bir şeyler karalıyorlar

Üç kuruşa muhtaç olduğum yıllar geride kaldı
Bütün heyecanlarım “saman alevi” yandı
Duruldum yılların yorgunluğuyla
Kuruldum tecrübe denilen kazıkların koltuğuna
Uzattım gözlerimi geçmişin aydınlığına
Hayal kurdum geleceğin karanlığına
Geçmişimdeki karanlıkları temizledim
Geleceği aydın düşlerimle deldim

Horozlar ötmeye başlayınca akşam vakti
Balık kavağa çıkacak sanki
Bugün çıkarcıların hepsi dahi
Anlaşılmıyor artık toplumun hali

Harfleri bulana ne demeli?
Harflerden cümle kurana ne demeli?
Üç akıllı, bir zırdeli
Oturdukları masa kareli
Sağda, solda, karşıda akıllılar
Zırdeliye tapıyorlar
Zırdeli hâkim, otoriter
Kurduğu düzen totaliter
Ne yapıp, ne etmeli bilmem
Vallahi bilsem de söyleyemem

Soğuklar geldi
Kedilerin, köpeklerin sesi kesildi
Kuşlar kovuklarına girdi
Evi sıcak olan neşeli
Evi soğuk olandan, kim haberli?

Yarın
Gizemi koruyan
Ah bir ulaşsam

Altımdaki koltuk sallantıda
Gözlerim ekranda
Kulağım televizyonda
Aklım sanal konuşmada
Beynim sarsıntıda
Hazırlanıyorum yarına
Kendimi tanıştıracağım yarınla
Kelebek misali bir günlük yaşamla
Darısı ertesi yarınlara