Sensiz Bir O Kadar Kötüyüm ki Anne !!!
yoruldum anne
her şeyden ve herkesten hiç olmadığım kadar suskunum yoruldum düşüncesizlikten gri hayallerim sardı dört bir yanımı ... yoruldum anne ayaklarım kaldırmıyor artık beni saksılarda çiçekler mutsuz akvaryumda balıklar, kafeste kuşlar yoruldum anne eflatun bir çocuk olmak istiyorum ne beyaz ne kara gençlik hayallerimi süsleyen kadın değil parmağına su dökmek bardaktaki damla olamaz yoruldum anne sen durgunluğuma bakma gül yeter gerisi bağ bahçe olur diyarında o zaman yorulmam anne sen yine kız bana, bağır yeter ki oğlum diye çağır eksilmesin kulağımdan sesin bu dünyada Rab’imden sonra bir gerçeğim de sensin cennet dedikleri senin ayaklarının altından geçer senin olmadığın yer cehennemdir cehennem yorgunum dedim kusuruma bakma anne bu söylediklerimi yokluğunda yazdım sensiz ne haldeyim gör istedim... |