Adını aydınlık koydum karanlıkların,
Yıldızların tümüne gözlerini serdim
Senin için deldim sıra sıra dağları
Her kurşunun peşine yüreğimi saldım.

Kırık mısralarda besledim bu aşkı
Kırılmış sevinçlerle sevilere sarıldım
Sabır yağmurları diledim gün ortası
Çekildi mutluluk perdeleri göğümden.

Kum saati gibi akıp gitti gençliğim
Günler geçti, zifire döndü aydınlığım
Çevrildim, vuruldum sevda kurşunuyla
En çok gecelerde büyüyen gülleri sevdim.

Alnımdaki çizgilere sadece kader dedim
Ağlara dolanan balıklara bakıp ağladım
Tuzum karıştı sevdikçe toprağın gizemine
Bir hikayenin kollarında seninle tamdım.

Çekilip gitti işte, sular gibi yarınımız
Kimi hüzün, kimi neşeyi çaldı sazımız
Virgüllü, noktalı sözcüklerde ağrımız
Mevsimlerle savruldu aşk yaprağımız.

Selahattin Yetgin