KÜF GELİNCİKLERİgeçti nevbahar sis indi ömrün ovalarına tenhalaştı gül- deren yollar paslı çivi mavi bir ıslık yalnız-lık zihnin labirentlerinden kalbe bulaşan illet duvardan duvara geçen hayalet .... yaralı ökse garip bir kuş hüzün bağlarında ağlaşan geçip giden günler - vefasız gittikçe ufalan dünya, geniş-ce odan sebebi aç dertlerin bitimsizliğinde sinende göveren küf gelincikleri medet umma gecelerde - yalan şavkı camlara vuran yıldızlar da yanıp söner iç hazneni boşaltan korkuların kölesi beyninde devleşen orman özgür bırak!... kuşku çığlıklarını her masalın sonu ölüm dinlediğin her hikaye kendine - kaçış süzülen kartal sanma uçuşan külleri çürüyen saçların, göğe çekilen gözlerin rahatla... matemi salınsın kara duvağın-ın inleyen sadece sırrı dökülen aynalardır eyvah-lar olsun!...tükendi_... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ 02/01/2013 hoşgeldinyeniyıl |
ki hep öğleydi bildim bileli
eyvallah,
saygımla