sana uçurtma yaptım paçavralardan
hadi durma, durma beni sakla
güne çapraz asılan çıtalar arasında

rengi kıymık
batıyor

düğüm düğüm
mızıka yalnızlığı

-ağrılı yerdeyim
uçurumun sana çırpındığı -

--

nakşet tenimin tuzunu
avuçlarında beni sakla
kapıları sök tek tek
ait olmadığımız bahçelerden
içimizin merdivenlerini birbirine iliştir
göğüs kafesinin çatı katında
intihar güvercinlerine bitişik
yakınında, yanında beni sakla

köşe bucak arayacaklar
elleriyle komuş gibi bulacaklar
kesik kesik nefesinde beni sakla

otobüsler gelip geçecek camları bize dönük
biz onlara dönmeyelim
(üstlerinde şiirlerimizden aranan resimleri)
kimseye dönmeyelim birbirimiz ve cam güzelleri haricinde
(karanlıkları, ayrılık kod adları)
aydınlıktan sızlayan eklemlerinde beni sakla
bir koza örülsün içine
yağmurun tedirginliği öpsün saçlarını
tekrardan nihayetinde
doğuracakmış gibi beni sakla

adım adım yaklaşacaklar
bilirmiş gibi bulacaklar
okuduğun satırların ayracında beni sakla

adamı ipten alırsın ya sen
giyotine götürmek için

bulamayacağın eski bir anıda, beni sakla