Gönlümde kopan fırtınalar
Sen vardın birtek,gönlümün limanında
Sokmam başkasını,bu limana asla Bir demir attın ki çıkaramadım kalbimden hala Bu acı bana hediyen midir yoksa Kalplerimiz birlikte aşk yağmuruna tutulsa Geçer mi bu acı söyle bana Kalbim bir kumsal kumda adın yazılı Bir fark var,silemez hiç bir deniz bu adı Ağladın doyasıya kalbimi sel aldı Güldün masumca,gönlümde güller açtı Bu aşktan korkak olan kaçtı Senden son isteğim,bir tutam saçtı Kırdın,parçaladın hapsettin beni notalarına Öyleki günlerdir sabahlıyorum,kalbinin kapısında Ben ölürken bile seni sevmiştim aslında Asla ağlamamalısın hala bir umut varsa Bunlar gözyaşlarım değil,yağan yağmursa Döndüm bir ağaca,yapraklarım dökülüyor,tutsana Yağmurun yağışında gizliydi ayrılığın sırrı Artık saçlarını okşayan ben değil Yazı,kışa çeviren soğuk kış rüzgarlarıydı Daha çok ne acıtır,senden başka canı Seni seviyorum diye atan kalbi,sevgiyi,aşkı Kalbimi yaralıyor artık,bu taze gül kokuları Gözlerinde yansımamı görüyorum,çaresizce Hala seni seviyorum,nedensizce Sonbahar gelip,yapraklar düşünce Sevdiğinden başka yar olurmu sevene Gözlerin başkasını görebiliyorsa Ölümden büyük kurtuluş olurmu kalbe |