Benim ve senin isimleşeceğimiz gün.
Sevmek ve sevilmek arasında ki büyük fark.
Ben o farkı en iyi bilenlerdenim. Sayende her gün sevip, Hiç bir gün sevilmeyenlerdenim. Hep değer verip Hiç değer görmeyenlerden, Hep yaralanan ama yine de, Devam edenlerdenim !.. Bilmiyorum. Belki umrunda, Belki umrunda değil, Döktüğüm gözyaşlarım. Ama artık ağlayamıyorum bile ben sevdiğim. Kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Günden güne biraz daha ölüyorum. Sessizleşiyorum.. Kahrediyorum kendimi, Sonbaharın sessizliğiyle yok ediyorum.. Evladını kaybetmiş bir anne gibiyim, Boş her şey, umut bitti. Herkesin gitmesi sorun değil, Beni anlamaman ve yalnızlıkta. Ama hiç umudun kalmaması, İşte bu beni öldürüyor. Neden peki ? Neden böyleyim ben ? Sevmiyorum dediğin halde, Neden bu çabalarım.. Ama bitti artık. Umutta bitti, bekleyişte. Bugün son. Bu gece son.. Bugün seni unutmak için uyuyacağım sevgilim. Bugün seni unutmak için kapanacak gözlerim. Bunlar döktüğüm son gözyaşları senin için, İzin veriyorum bugün, Müsade ediyorum gözlerimden dökülmelerine yaşlarımın ama ; Bugün son. Bugün, Her şeyimi tüketmiş olduğum bir gün. Yarın daha da tükenmiş olacağım. Ama unutmuşta olacağım. En azından ölmüş.. İçimde ki çocukla yüzleştireceğim gençliğimi, Ve seni yüzleştireceğim kalbimle, Kim haklı kim suçlu anlayacağım bugün, Çıkacak ortaya. Bugün sevgilim, Bugün ölümle anlaşma yaptığım gün. Bugün hiç bir şarkının, Bizi anlatamadığı gün. Bugün, sesler duyup saklanacak yer bulamadığımız gün. Bugün, öldüğüm gün. Bugün, beni öldürdüğün gün. Bugün, amacımın tükendiği gün. Bugün, hayatım boyunca nefret edeceğim gün. Bugün sevgilim ; Bugün, Benim ve senin, İsimleşeceğimiz gün.. |
Sevmek ve sevilmek arasında ki büyük fark.
Ben o farkı en iyi bilenlerdenim.
Sayende her gün sevip,
Hiç bir gün sevilmeyenlerdenim.
Hep değer verip
Hiç değer görmeyenlerden,
Hep yaralanan ama yine de,
Devam edenlerdenim !..
Bilmiyorum.
Belki umrunda,
Belki umrunda değil,
Döktüğüm gözyaşlarım.
Ama artık ağlayamıyorum bile ben sevdiğim.
Kendi kendimi yiyip bitiriyorum.
Günden güne biraz daha ölüyorum.
Sessizleşiyorum..
Kahrediyorum kendimi,
Sonbaharın sessizliğiyle yok ediyorum..
Evladını kaybetmiş bir anne gibiyim,
Boş her şey, umut bitti.
Herkesin gitmesi sorun değil,
Beni anlamaman ve yalnızlıkta.
Ama hiç umudun kalmaması,
İşte bu beni öldürüyor.
Neden peki ?
Neden böyleyim ben ?
Sevmiyorum dediğin halde,
Neden bu çabalarım..
Ama bitti artık.
Umutta bitti, bekleyişte.
Bugün son.
Bu gece son..
Bugün seni unutmak için uyuyacağım sevgilim.
Bugün seni unutmak için kapanacak gözlerim.
Bunlar döktüğüm son gözyaşları senin için,
İzin veriyorum bugün,
Müsade ediyorum gözlerimden dökülmelerine yaşlarımın ama ;
Bugün son.
Bugün,
Her şeyimi tüketmiş olduğum bir gün.
Yarın daha da tükenmiş olacağım.
Ama unutmuşta olacağım.
En azından ölmüş..
İçimde ki çocukla yüzleştireceğim gençliğimi,
Ve seni yüzleştireceğim kalbimle,
Kim haklı kim suçlu anlayacağım bugün,
Çıkacak ortaya.
Bugün sevgilim,
Bugün ölümle anlaşma yaptığım gün.
Bugün hiç bir şarkının,
Bizi anlatamadığı gün.
Bugün, sesler duyup saklanacak yer bulamadığımız gün.
Bugün, öldüğüm gün.
Bugün, beni öldürdüğün gün.
Bugün, amacımın tükendiği gün.
Bugün, hayatım boyunca nefret edeceğim gün.
Bugün sevgilim ;
Bugün,
Benim ve senin,
İsimleşeceğimiz gün..
Seven sevileni asla unutmaz,hüzünlü bir şiirdir...Üzülmeyiniz,gözyaşların akmasın,zedeler güzelliğinizi,yaşam her zaman sürprizlerle doludur.Yıpratmayınız kendinizi,sıcak dolu bir yüreğiniz vardır...
Sevgim sevgin olsun can dost,sevgi ve selamlarımla...