Yine karanlık oluyor
Yine bir gariplik içime çökerken
Aynalarda yüzüm ağlıyor
Ne sen farkındasın
Bükük boynumun, çıplak ayaklarımın
Ne de gece


Yüreğim damar damar gam
Bitmez tükenmez acılar içindeyim
Yaslandığım duvar
İçinde her gece ciğerine kurşun yiyen ben
Bi çare seni düşünürken
Uzar gider bu sessiz sabaha
Hep senden yanadır acılarım



Alacak bu gidişle beni şafaklar
Bir bilebilsem
Nedir beni geceyle kanlı bıçaklı eden
Aslında biliyorum ne yapsan nafile
Hasretin büyür içimde çile çile
Ne kadar kaçarsam o kadar geliyor bana yalnızlık
Ve bu yalnızlıktır kalan geceden sabaha
Yumsam gözlerimi seni seyrediyorum
Açsam ellerim arıyor ellerini



Kör kuyular, çıkmaz sokaklar
Kızgın bir demir gibi dağlıyor gözlerimi
Dudaklarımda ümitsiz dualar
Demek sevmek yetinmekmiş düşle
Bir gülüşle..
Ama öğrendim ki aşk
Vermekmiş almak değil
Seninde umuda uzattığın ellerine
Yalnızlığın gölgesi düşerse birgün
İşte o zaman beni an
Belki boy verir umutlarım avuçlarında


Allah’ım bir kul yarat ama beni anlasın
Gariban çocukluğum kulakların çınlasın
…………………….




Defter aynı defterse yeni sayfa açmanın anlamı var mı ?