S’onsuzluğun S’onuyum Sonum Bu Kadarhayrettin taylan yılan gömleği gibi değil yaram ya da sensiz aram arkanda bıraktığın ilk bahar gibi değildi ilk kez benden gidişin hiç bitmemişliğin okyanusu gibi zelaldim, helaldim dalgalarına hiç gitmemiş aşıkların kalbi gibi paramparçaydım hiç sönmeyecek volkanların akışı gibi canlıydım hiç gelmeyecek yüreğin gibi hilaldim sensiz gecelere bu yüzden dürdüm bahtının sevi sızılarını bu yüzden serdim umutlarımın umman ağzını bu yüzden gerdim yürek y’ayımı şem dilberinde bu yüzden ay yüzünün ipuçlarında kaldı beyazlarım bu yüzden ,uçsuz, bucaksız, sensiz, bensiz aşkı kader bildim bu yüzden ,varyantları tinsel duvarında saklılığın ademiyim 2… kayıtsızlığın veziri gibi rezilliğimin aşk kaydı olamazdım kuytudaki bahtsızlığın buhranları buhurlarımın sınavında hamleleri halimin girdaplarında paklayışın azizesi olmalısın beni sislerin sismik isyanlarında kurtarmalısın yar unutulası sevdanın uçurum bekçisi kalamazdım gidilesi bir sonun sonuyum, sonum bu kadar s’onsuzluk avuntusunda çilelerin bitmeli sevdim ;ama adam gibiliğin son tanımıyla bekledim;ama adım ve adem gibi aşk cennetinde kovuldum;ama aşka,sana, senli bir ömre |