ANKA KUŞU
Uyanıyor bir bahar sabahı deniz,
Öyle köpüklü ki masmavi. Dalgalar vuruyor kıyıya Ben ise denizin rengine vurgunum. Uzaktan rüzgar çanı sesleri geliyor. Tatlı bi esinti oluyor, Kumlarla birlikte Kaldırıyor bedenimi. Öyle çok yoruluyorum ki direnmekten, Rüzgara karşı siper ediyorum Altı yüz yıldır yanan kanatlarımı. Sönüyorum Kendimi küllerimden yaratıyorum, Yeni baştan yeni güne. Sensiz günlere merhaba diyorum istemeden, Sonra gözlerimden yaşlar geliyor, Yangınım sönüyor, Tükeniyorum. FURKAN CAYMAZ |
saygımla