Emekçinin çocuğuyduk..........
yazdıkların gerçekten çok güzel yazan yüreğin hiç susmasın...

Öfkeliydik bakışlarımız sertti
Birimiz bir ırgatın
Diğerimiz vardiyalı çalışan
Emekçinin çocuğuyduk
Bakmadılar cesur bakışlarımıza hiç
Ayaklarımıza prangayı vurdular

Irgadın ve emekçinin çocuğu
Yüeğinden öptüm seni.

İçimi ürpetti güzel ve gerçekliğiyle dizeler,
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.

Birimiz bir ırgatın
Diğerimiz vardiyalı çalışan
Emekçinin çocuğuyduk
Bakmadılar cesur bakışlarımıza hiç
Ayaklarımıza prangayı vurdular

Hep ezilenlerin emekçi çocuklarıydık.....Ama bakışlarımız cesurdu. Yüreklerimiz cesurdu...

Kutladım seni şair...Ve o kocaman yüreğinden öptüm..

SEVGİMLE...

Bir gece fırladınmı yatağından aniden..hiç bilmediğin nedenle un çuvalı gibi atıldınmı bir arabaya...karanlık yüzler tarafından ..nerede oldugunu bilmeden zaman ve tarih kavramından habersiz...gün ışıgna hasret kaldın mı...yüzünü hiç görmediğin ama ömür boyu bedeninde ve ruhunda izi kalacak itleri tandı nmı..bıraktınmı bir gece yarısı umudunu gençliğini hayalerini soguk tas duvarlırın sogukluguna sesini hiç duymadıgın ama o pis nefesleri hep ensende hisetinmi...sadece özgürlük sadce insanların hakkını sadece eşitlği sadece yarınlara umut isterken ve sırf bunları düşündüğün için buz gibi sularla irkildinmi uykundan bir hoşçakal bile diyemeden arkdan bıraktıkalrına ve belkide hangi şehirde bile öldüğünü bilmeden .....

çok önce yazdığım bu yazı aklıma geldi şiiri okuyunca TEBRİKLER SEVGİYLE VE UMUTLA KAL ŞAİR

tebrikler üstad

çok anlamlıydı şiiriniz benden de bir yusuf hayaloğlu şiiri armağan olsun sayfanıza..

Yüzlerce soğuk namlu
Üzerime çevrildi.
Yüzlerce demir tetik
Aynı anda gerildi.
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular.
Öpmeye kıyamadığın,
Dal gibi oğlun yere serildi..

Üşüştü birer-birer
Çakallar üzerime.
Üşüştü dört bir yandan,
Göğsüme, ciğerime.
Anne, beni bir leş gibi
Yiyip talan ettiler.
Teşhis edilmem için,
Parçamı koydular önüne...

Ben bu acılar ülkesinin
İnsana reva görülen
Bütün acılarını tattım.
Aç yattım, ekmeğime sabır kattım.
Beni milyon kere dövdüler üst-üste!
Ben bu yolu, kendim seçtim anne,
Ben ömrümü kendim kanattım...

Geceler tanır beni,
Konarım, göçerim ben.
Geceler tanır, kan damlar içerim ben.
Anne, sen beni unut, karanlığın bağrında.
Kırmızılar ekerim,
Siyahlar biçerim ben..

Suçüstü yakalandım,
Bölüşürken kalbimi.
Suçüstü kelepçeyle yardılar bileğimi.
Anne, ben diyar-diyar, umudun savaşçısı..
Bir tutam sevgi için
Dağladım gözlerimi..

Prometheus'tum zincire vurulurken dağlarda,
Ciğerimi kartallara yedirdim.
Spartaküs'tüm köleliğin çığlığında,
Arslanlara yem oldum, tükendim.
Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum,
Kerbela çölünde Hüseyin.
Zindanlarda Cem Sultan,
Sehpalarda Pir Sultan.
Ve Madımak'ta otuzyedi can...

Kaçıncı yok oluşum,
Kaçıncı var oluşum bu?
Tanrılardan ateş çaldım
Yüzyıllarca tutuştum, üst-üste yandım.
Bir anka kuşu gibi anne,
Bir anka kuşu gibi;
Kendimi külümden yarattım..

Kimliksiz bir gecenin
Kalın urganında kaldı gülüşlerimiz
Ne kadar uzaktı bize ölüm
Ölüm ne kadar yakın
Özlemini çektiğimiz özgür bir soluk kadar

Çok güzel bir anlatım.Şiir içeriği de ayrıca yüksek..

Konuş dediler ama
Sıkmıştık bir kere dişlerimizi karanlıklara

Bu dizelerde,bilinmezliğin öç ü var sanki..
Tebrikler..

derin derin düşündürdü.yaşamadık ama yaşamış kadar olduk.

kutlarım.

Anlaşılan sen güneş seven bir yüreksin,kalbi aydınlık saçan!..
Güneş,ısıtır ve aydınlatır,o zamandır,o Anıtkabir içinde yatandır,o şehittir,o zamanı gelince yakar karanlığı NURdan Ateştir!..