Yunulmadı Yunus gibi

Gülmekten katılmadı
ağlamaktan ölmedi
katılmadı topluma
sessizce ölüverdi

çalınmadı üç gün kapısı
yunulmadı Yunus gibi
narindi kelebek kadar
yüreğinin örtüsü

yaşıyorken bir ölüydü
bütün o ölüler gibi yaşayan
içten içe erirdi eridi
hep kendine kaldı kendi
çekti içini

hayretlerde kaldı ahali
nasıl oldu
daha üç gün önce
görmüştük garibi
herkes gibi yaşayıp gidiyordu

nasibi herkes kadardı
yeter diyorlardı sana
şükret yaşadığına
gülmekten katıldı
takıldı boğazına kahkahası

gülmekten öldü
sessizce ölüverdi
Tanrı verdi Tanrı aldı
ölüverdi yapayalnız

üç gün yatak dördüncü gün
toprak derdi de
üç gün çalınmadı kapısı
aranmadı sorulmadı

yalan dünyaya gönderdi ki
son bir öpücük
gülücük ardından kıs kıs
yaşarken hiç böyle
dolu dolu
gülmemişti doyasıya

Yüksel Nimet Apel

7/Temmuz/2009/Bodrum