Damla damla düşüyor toprağına içimin kanaması
say ki güz sancısı
say ki yer sarsıntısı
kayıyor ayağımın altından gümrah toprağın

üşüyorum bu titremeler sıtma belirtileri
gel kinin ol bana
şifa ver

kaç yerinden dikiş atılmış
gel de gör
gözlerinin değdiği her yer

üşüyorum güz esintisiyle
sarıl bana
aşkı’n aşk’ına
şifa ver
Allah aşkına

varsın olsun sen sus yine de
şiirler de yazma

damla damla düşüyorum ağaçlara
yağmur yine o hüzünlü makamda tıp tıp tıp
ve damla damla

tırmanıp en üst dalına
dalda yaprak yaprakta
çiy oluyorum

çelme takıp bulutuma
yağdırdın ya
sana göre
ben bir çiy tanesiyim
senin rüyalarında

yapraklar ah yapraklar yeşil yeşil
güneş te sızıyor dalların arasından

kime ne

artık sabahları açmıyorum camları
gözetlemiyorum yolları
biliyorum sen geçmeyecek olduktan sonra

orda işim ne

havalandırmıyorum odamı
bütün gün sarılıp battaniyeme
senden kalan ısıyla
ısınmaya çalışıyorum
yoksun diye
yine de üşüyorum
sarıl bana

üşüyorum bu titeremeler sıtma belirtisi
eski bir aşk’tan kalan
gel
kinin ol bana
şifa ver

aşk’ın aşk’ına
Allah aşk’ına
susma

Yüksel Nimet Apel

13/Eylül/2012/Perşembe/Bodrum