//...Yokluğunun deminde,
Hüzün sağanağıdır gözlerim...//

Hayat örtmüş gözlerini üzerime ve üzerinde ben
Henüz asılmamış bir intiharlar ranzasıyım
Prangalı bir tutuklunun suspus olan yanı gibi
Bir yanımda demimden fışkıran hüzün
Diğer yanda kırık çerçevemden dökülen anılar
Ah yalnızlığıma bir merhem gibi dokunsa sonbahar




Bak uzatmışım ellerini göğüne, yüzümü yüzüne
Renksiz evler, sağır sokaklar, ıssız kaldırımlar
Kar fırtınası dağlar, taşlar…
………………….
Hangisi söyle, hangisi?
Hangi meşgale yüreğimi hasretinden paklar ve
Ne zaman tükenir sev demelerin hiç bitmeyen hevesi
Aklımda hep giden sevgililerin ayak izi


Bak!
Benimle yarışa durmuş uçsuz bucaksız,
Yüzü göğe yükselmiş kuşlar…
Ah! Kanatlarınızdaki özgürlüğe bir dokunsa yüreğim…
Bir çırpıverse üzerimdeki rehaveti, kederi…




Şimdi aramızda bir tren yahut bir otobüs
Yok yok bir uçak mesafesi
Kısacık bir düşün yeniden gündoğumunu bekleyen
Ardımda el sallayan ışıklı ışıksız tüm yollar
İçimde kodes, içimde sır gibi sen
Sevda yanığım…
Bazen perde arkası bir bilye oyunu
Bazen körebe misali bir sağrısın




İçimde yaprak yaprak sonbahar yağmurlarının sancısı
İçimde suskunluğunun tüm mevsimsel kırıkları



SEHER ERSÖZ-11.10.2012