lamba olmasa ne ay olduktan sonra ya da her yönü bilen bir âsâ yürüyecek ayak olduğunda özlemi ifşâ kibirse, histeri gökte yürümek imkansız ülkede ve suçsa gözlerini koymak peynirin yanına hatırlatmak isterim dalgın vakitlerde düşer özgürlük kumpasa oysa ben gönüllü köleyim gönüllü co-bay çözülmüşse bağların basarsın üzerine kabarmıyor artık yüreğim dersen ve sadece coğrafi bir yüksekliktir dağ yanılgı payımı da alır giderim örgün sevmek suçsa sevgilim özür dilerim!
ben sarfını yitirmiş bir peşmergeyim iki kulaç arasında gidip gelen sevmek dünyanın terazisi dünleri de yarının merkezi bilen tamam tüm insanlar böcekler kuşlar tanrının tüm insanlar...
ama hatırlatmak isterim ben tanrı değilim hatta kıskanç bir acizim ki; tüm lisanlarım senin biri birden ayırmaksa hendese ben bereceriksiz gâfil hatta hâin bile sayılabilirim kapatıyorum gözlerimi bende herkes gibi ama gerisinden sorumlu değilim!
ve sormak isterim uyurken suç isnadı ne kadar insafî! hem aşk gibi unutamamak da aklın pilotaj hatası değil mi!
ve hatırlatmak isterim izleri örtmek de bir iz bırakmaz mı geride sevgilim!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Örgün Sevmek - Gönüllü Co-bay şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Örgün Sevmek - Gönüllü Co-bay şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bir bakıma hayat da görecedir ustam...dolayısıyla o görecelik içinde insanın ne kadar gerçek olduğu da bir muamma, her şeyi tadında, doğasında yapmak, yaşamak ve yansıtmak verken bu keşmekeşlik niye?
Şiiri okuyunca bu geldi aklıma...Usta kaleminizden okumak güzeldi... Selam ve saygılarımı yolladım...
kimse bi daha bunları söyleyemeyecek...