Beş Parasızdım En UzaklarınaO kendini biliyora ithaf - hayrettin taylan Hayalinin Lorduydum 1… sihir gibiydi, şiir gibiydi, anlatılmaz gibiydin kokusu iksir gibi, huyu yüreğin gibi, bütün gibiler gibiydin büyüleyici an gibi, anlatılmaz ancak yaşanır sen gibiydin kor gibi yanışın kavı gibi sahiden karsılaşışın alevi gibiydin adı konulmamış şanı duyulmamış, aşkı bitmemişliğin gelecek gülüydün koşturan demlerin vardı akrebimde y’elkovanlarımı serdim uğruna içimizdeki çocuğun doyumsuz zamanına saliseydin içimizle başlardı koşu gözümüzle son bulurdu hoşu 2… kıyım , yalnızlıkların giyotinlerinde sana kesilen ben yetmemeliğin memelerindeydi aşk ağzım yetti ilklerini emişim özlemleri delercesine geldi hazırlığım şeffaf suların yazısında yazıldı yazgılığım yaşamadıklarımın gelini gibi geldi içtenliğin yaşadıklarımın çentiğine ömrünü ekledi ihtiras unutanların ummanında yıkadın her şeyimi suretimin aşk haritasında selvi kent oldun yaşamak ve sevmek bedava , yalnız uzaklar paralı ve beş parasızdım en uzaklarına yakınlaşmanın zenginiydim, yakınım senken kendime bir yakın seçtim en sevdiğim senden hiçliklerin harçlığını varlığına ödedim gayrı hoşluğunun lorduyum aynı satırda yatıyoruz imgeler senden yana uçlarımızın yazdığı yanışın algı defterine kanıyorduk birleşmiştik bütün umutların ummanında beyazı en beyazlara boyatan iyilerin melek tanıydık gök ile aşka yakın secdelerdeydik temiz duyguların makinistiydim seni taşıyordum en temiz özüme son bakışının istasyonunda inmiştik sevda kentine sevmiştik demek varmıştık demek |
Hayallerimin gül_perisiyim
okuma ayrıcalığıyla
tebrikler saygılar