GARİP
O ağlarken eller güler.
Ayrılık bağrını deler. O da rahat etmek ister. Yatağı yok,yorganı yok, garibin. Derdi çok, çaresi yok. Sobasında ateşi yok. Aksilik, bastırdı soğuk. Öksürmeye hali yoktur garibin. Gitmek için geldi zaman. Gönlü ister gitmek hemen. Dizlerinde yoktur derman. Yürümeye mecali yok garibin. Bekledi durdu bir zaman. Dili yok, diyemez aman. Yutkunup iç çekti, o an. Ağlamaya gücü yoktur, garibin. Fikret DUMAN |