DUVARLAR VE BENBen her gece dertleşirim. Odamdaki duvarlarla. Konuşuruz iki kelam. Anlaşırız duvarlarla. Konuşuruz, sağdan soldan, Yetmezse, havadan sudan. Bağdan, bahçeden, bostandan, Söyleşiriz duvarlarla. Bakıyorlar, dinler gibi. Karşımdalar, anlar gibi. Uyumazlar, bekler gibi. Bekleşiriz duvarlarla. Bekliyorlar her gün beni. Vefalılar, bir dost gibi. Bırakmazlar yalnız beni. Borçluyum ben duvarlara. Fikret DUMAN |