GÖNÜL YARASI
Bir başımayım, yalnızım.
Ezelden karalı yazım. Hasretlerle yandı özüm. Ben gönülden yaralıyım. Yandı kül oldu bedenim. Günlerle artar kederim. Artık gülmeyi neylerim. Ben gönülden yaralıyım. Ümitlerim soldu gitti. Şu gurbet canıma yetti. Yaşama sevincim bitti. Ben gönülden yaralıyım. Bak kader ayırdı bizi. Hasret büktü belimizi. Kış kapattı yolumuzu. Ben gönülden yaralıyım Ben yürürüm yolum uzar. Felek ayrılığı yazar. Gönül sevdiğini özler. Ben gönülden yaralıyım. Sevdam duman duman tüter. Sanmam ki bu günler biter. Artık çektiklerim yeter. Ben gönülden yaralıyım. Yaralıyım, yaralıyım. Yüreğimden yaralıyım. Artık ilaç fayda etmez. Ben gönülden yaralıyım. Fikret DUMAN |