Susturun bülbülleri! Efkârlıyım bu gece
Gözlerim sele dursun, hüzün demini aldı.
Dökeceğim dilimden dertleri hece hece
Sevdiğimi kaybettim; kaybedecek ne kaldı.

Bir kalemim, bir de ben; kaldık şimdi başbaşa
Kanayan yüreğimi birlikte dağlıyoruz.
Sitemimiz ne dosta, ne de geçmeyen kışa
Diz çöktük, boyun eğdik; kadere ağlıyoruz.

Dünya zindan oluyor, kasvet kalbe inince
Devran kötü dönüyor; dem, kederin demiyse.
Sitem edemem aslâ, boynumuz kıldan ince
Payıma keder yazan kaderin kalemiyse.

Dinmese de gözde yaş, kalpte sevda yarası;
Sanma ki, ey vefasız, önünde diz çökerim
Beni feryâd ettiren, talihimin karası
Çok ihanet gördüm ben, bunu bile çekerim.

Talihi tac etseler, verseler de, gözüm yok
Soran olsaydı şayet, gelmez idim cihâna.
Bir gün anlarsın elbet; çok ararsın beni, çok
Söyleyin Azrail´e, bir mezar kazsın bana!..

Mecit AKTÜRK
Berlin 21.10.2012

***Yeşim Bektaş***