F TİPİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir benim şah damarımmış....
kapanır kaderim kendi dizleri üstüne yaşama hakkı ağır gelir boynuma her yeni sabah uzanıp erişsem güneşe tenime küser ellerimdeki susmuş umut artıkları ben; sahte bir dünyanın f tipi kadercisiyim belki korkularım çekilince üzerimdeki çul çaputtan hangi zalim gelse titrer cesaretimden susuzluğun bahar artıklarından hangi diyar içine girersem gireyim kokuşan hayaller sızar satır aralarımdan ürker kanatlarında göz yaşını taşıyan zalim gece acım vatan bilir tanıdığı cüzzamı söner ateş küllenir kemiklerım tattığım acı yaranın kekremsi kalıntıları mıh gibi yapışır ağzımın kenarlarına habersiz biçilir ömür çetelem birilerinin elinde... sahte bir dünyanın f tipi kadercisiyim belki ferman gelmiyor tanıdığım yarım yamalak silüetlerden vaktiyle koynunda barındıran süt kokusu bedel bekliyor benden sevmek iki dudak arası git-gel de kalmış yanmış sadece ucunda ateş taşıyan mektuplar kararmış ak pak çarşaflar siyah utanmış üstündeki gizemden fer sönmüş gün geceye dönmüş korkular korla yıkanmış bir baharın gelme umudunda ıslanmış nice yağmurlar yaşamak diye bir ilmek geçivermiş ki boynuma milyon kerede ağlansa arkamdan yıkamaya yetmez bedendeki ağır müebbeti kan kokusu gölgesinde yaşayan bir çürük ömür benimki içimdeki çocuğun salya sümük ağlamayı başardığı... |