BİR VURGUNDU
Kırgınlığım kendime küskünlüğümde
Bu bir sitem değil sana Ürkek bir güvercin misali sığınmıştı avuçlarıma Büyüsü vardı buğulu bakışlarında Acı çaresizlik yüklüydü yorgun kanatlarında Ben kendimi kaybetmişken düşler sokağında O mutluydu o an barınağında Prangalarda olan ben o özgürdü aslında Karanlık bir yolun başlangıcında Cılız bir ışık bile yoktu yolun sonunda Röller değişmişti Oysa ben yangınlarda O yanılgılarda Bir vurgundu o aslında Tatlı bir anın başlangıcında Kabusa dönen bir rüyanın sonunda Işığından yoksun karanlıktı sunduğu dünya Huzur dolu acı sonuyla çok kısa sürdüya Vusalatı düşe hapsedilmiş kurdurduya Koca bir ömre sığmayanı anlara sığdırdıya Helal olsun sana ey yalan dünya… Can Cezayir Aydemir |