Netameli Yazıt
I.
netameli her gece, her gece cinnet/ teb’a ağır uykulu gece eksik eksik kalıyor insan yada çocuk çünkü her karanlığa kalan, eksiliyor durmadan kerpiç dam rüzgarı gibi suyun nabzına sıçramışsa kan aldanış var karanlıktan sızan cansız ışığa oysa afakan! üşüyen kandilin sararmış sessiz çığlığı/ kopan boran... II. netameli her gece, her gece cinnet/ teb’a ağır yaralı yaşanmıyor özgür/ çünkü erken yaşlanıyor insan boşa dönüyor mevsim,boşa akıyor/ kıvrılan nehir, coğrafyası şirret çocuk çıplak, çocukluk keder kavruluşunun tuzunda büyüyor isyan kanser kokuyor her ağız, kanser açıyor/ sızan her cansız ışığın gölgesinde... üşüyen kandilin sararmış sessiz çığlığı/ kopan boran |