SEVDİĞİM ŞEHİR
Öten vapur düdüklerinin cenneti,
Uçuşan martıların yegâne mekânı, Çalışan insanın sesi, Ruhumun derinliklerindeki sevgili. Doğduğum yer, yaşadığım ve sevdiğim Uzaklarda olsam da Elimle dokunabildiğim, Gözümle görebildiğim. İstanbul, İstanbul yine İstanbul. Gece vakti saat onbirde Köprü altı ve balık kokusu. Tek tük sarhoş belki üç beş evsiz… Ne güzeldir Haliç’in mavisi Göğün rengi her zaman farklı sanki. Seni seviyorum İstanbul; Asla unutamam seni. |